Hieruit kan geconcludeerd worden dat de financiële positie in Arnhem een wisselend beeld laat zien. De solvabiliteit valt voor 2020 volgens de norm van de provincie nog steeds in de meest risicovolle categorie. De grens die de provincie hiervoor hanteert ligt namelijk op 20%. Dit was voor de provincie bij de MJPB 2019-2022 aanleiding om de financiële positie van Arnhem als 'matig' te beoordelen.
Eerder werden de ontwikkelingen voor de solvabiliteit somberder ingeschat. Toen de raad in november 2016 aansluitend op de conclusies van het onderzoek van Cebeon besloot om maatregelen te nemen om de vermogenspositie te verbeteren werd zelfs zonder deze maatregelen op begrotingsbasis rekening gehouden met een solvabiliteit voor 2017 van 10%.
Voor de verdere versterking van de financiële robuustheid van de balans van de gemeente is in de raadsbrief van januari 2018 voorgesteld ingaande 2019 jaarlijks bedragen toe te voegen aan de bestemmingsreserve kapitaallasten (vanaf deze MJPB BR Solvabiliteit), waarmee binnen die reserve een extra buffer voor solvabiliteit ontstaat. Feitelijk wordt een bedrag gereserveerd ter versterking van het eigen vermogen.  In de genoemde brief werd rekening gehouden met een solvabiliteit over 2018 inclusief het effect van de 20 jaar-maatregel van 12,66% oplopend tot een percentage van 15,35% eind 2021. De feitelijke situatie blijkt inmiddels positiever dan op dat moment bedacht. Op basis van deze MJPB zijn de prognoses dat de solvabiliteit de komende jaren stabiel blijft en in het laatste jaar 2023 nog verder stijgt naar 16%. In onderstaande tabel zijn de prognoses uit het Cebeon-rapport en de raadsbrief van 16 januari 2018 zichtbaar gemaakt.  

Overigens leert de ervaring dat kengetallen aan schommelingen onderhevig kunnen zijn. De feitelijke ontwikkelingen in het begrotingsjaar (bijvoorbeeld ten aanzien van het aangaan van schulden) kunnen anders zijn dan begroot, waardoor het solvabiliteitspercentage schommelt. Ook wijzigingen in regelgeving, het feitelijke investeringsvolume en ontwikkelingen in het grondbedrijf kunnen tot afwijkingen leiden. De waarde van meerjarige prognoses voor de balans is dan ook beperkt. Vooral de jaarrekeningen waarin de feitelijke ontwikkelingen zijn verwerkt bieden houvast.  

De netto schuldquote (ook gecorrigeerd voor alle verstrekte leningen) laat een stijgende lijn zien en is nog steeds aan de hoge kant. Dit komt deels door daadwerkelijk hogere schulden, maar ook deels doordat de begrote baten in de latere jaren afnemen (het zogenaamde 'noemer'-effect). Ook de ontwikkeling van de netto-schuld per inwoner is feitelijke positiever dan eerder werd verondersteld. In de raadsbrief van januari 2018 werd deze voor eind 2020 door het positieve effect van de 20 jaar maatregel ingeschat op € 4.189 per inwoner. Deze komt nu uit op € 3.827 in 2020. In onderstaande tabel zijn de prognoses uit de raadsbrief van 16 januari 2018 zichtbaar gemaakt:

Het weerstandsvermogen geeft bij deze MJPB 2020-2023 een voldoende beeld, waarbij de weerstandsfactor uitkomt op afgerond 1 in 2020 en in het  laatste jaar 2023 op 1,1. Met dit niveau van de weerstandsfactor voldoet deze aan het uitgangspunt in de verordening Financieel beleid en beheer (art. 11, lid 3) dat de weerstandsfactor voor een robuuste financiële positie niet lager mag zijn dan 1. De bovengrens van 1,4 die ook in de verordening is opgenomen wordt niet bereikt. Daarbij moet ook worden bedacht dat voor de inschatting van het gemeentelijk risicoprofiel statistische berekeningen worden gemaakt. Deze werken door in de hoogte van de weerstandsfactor, zodat dit niet als een vorm van exacte wetenschap kan worden beschouwd.

De structurele exploitatieruimte laat na een negatief saldo in 2020 een groei zien en komt meerjarig gezien positief uit. Het kengetal grondexploitatie laat een dalende lijn zien; dit betekent dat de gemeente minder risico loopt op de grondexploitatie. De woonlasten ten opzichte van het landelijk gemiddelde jaar van het ervoor komen in 2020 lager uit dan in de begroting 2019. Voor een deel wordt dit veroorzaakt doordat de OZB niet wordt geïndexeerd. Voor de afvalstoffenheffing wordt een fictief bedrag aangehouden, op basis van een eerste inschatting van een gemiddeld bedrag per gezin als gevolg van de invoering van Diftar.  

Belangrijk is ook dit soort kengetallen in onderlinge samenhang te bezien. De afgelopen jaren is bij de behandeling van de MJPB's veel aandacht geweest voor de hoogte van de weerstandsfactor en solvabiliteit. Maar ook de beoordeling van deze kengetallen moet in samenhang worden bezien met andere kengetallen om een goed beeld van financiële positie als geheel te krijgen.
Zo heeft de gemeente Arnhem tijdens de economische crisis jaren omvangrijke bedragen afgeboekt en verliezen moeten nemen in de grondexploitaties. Zonder deze afboekingen was de solvabiliteit van de gemeente beter geweest. Maar het grondbedrijf is nu veel minder kwetsbaar voor mogelijke negatieve ontwikkelingen in de vastgoedmarkt dan andere gemeenten. Het kengetal van de grondexploitatie toont aan dat Arnhem in de minst risicovolle categorie zit (gebaseerd op basis van de lopende verwachte grondexploitaties). Aan de andere kant leidt nieuwe regelgeving in het BBV tot verplichte tussentijdse winstnemingen in de grondexploitatie. Dit ligt niet in de lijn van een behoedzame raming, zoals door Arnhem tot voor kort werd gehanteerd. Dit maakt het noodzakelijk om ook voor het grondbedrijf de aanwezige risico’s nauwlettend te volgen en hierop te sturen. Ook dit soort achtergrondinformatie moet mee gewogen worden bij de beoordeling van de solvabiliteit van de gemeente.